U vreme najvećeg ratnog sukoba, Prvog svetskog rata, na današnji dan Prva srpska armija je pod rukovodstvom generala Petra Bojovića oslobodila grad Niš. Na današnji dan, čelnici grada Niša, položili su venac na Spomenik vojvodi Petru Bojoviću, uz vojni orkestar, takođe, obeleženo je 104 godina od oslobođenja Niša, nakon tri godine okupacije u Prvom svetskom ratu. Prvi svetski rat je u istoriji našeg naroda bio izuzetno poguban za Srbiju i srpski narod.
Ratna prestonica toga doba jeste bio Niš, moral srpskih vojnika bio je veći od brojnije suprotne strane, te su uspeli da pod vođstvom generala Petra Bojovića oslobe grad Niš. Zato će generacije pričati i pamtiti naše vojnike kojima su zemlja, otadžbina i sloboda naroda bila značajnija od svog života. Branili su čast i dostojanstvo, svoje porodice, prijatelje, decu i otadžbinu, zato ne smeju biti zaboravljeni. Mi svi živimo u teškom vremenu, ali svoju istoriju i pretke koji su branili Srbiju ne zaboravljamo.
Petar Bojović bio je srpski i jugoslovenski vojvoda, učestvovao je u srpsko turkim ratovima, tada je bio u Štabu Vrhovne komande. Nakon srpsko bugarskih ratova vodnik je bio konjice, 1891. godine položivši ispit dobio je čin kapetana, dok je istovremeno bio postavljen za vršioca dužnosti načelnika Štaba Moravske divizije u Nišu, na tom mestu zadržao se pet godina. Do izbijanja ratova 1912. godine menjao je nekoliko dužnosti, a onda je bio komadant Konjičke divizije.
U izbijanju Prvog balkanskog rata bio je načelnik Štaba Prve armije od oktobra 1912. godine, istakao se tokom Kumanovske i Bitoljeske bitke, posle toga dobio je čin generala. Po okončanju Prvog balkanskog rata, na njegov predlog, a uz podršku vojvode Putnika, sklopljen je savez sa Grčkom, kao protivteža opasnosti koja je tada dolazila od Bugarske. U Drugom balkanskom ratu bio je načelnik Štaba Prve armije koja je odnela pobedu u bici na Bregalnici, a posle rata bio je komandant trupa „Novih oblasti” na Kosovu i Makedoniji.
Kao komandant Prve armije počinje u Prvom svetskom ratu, kada se donela odluka da se trupe povlače ka Albaniji, Bojović je decembra 1915. godine bio postavljen za načelnika Vrhovne komande. Podneo je ostvaku načelnika Vrhovne komande 19. Juna 1918. godine, jer se nije slagao oko proširenja Solunskog fronta. Nakon toga, ponovo je postavljen za komandanta Prve armije, kojom je komandovao i u bici kod Dobrog polja. Zbog ratnih zasluga 13. septembra 1918. dobija čin vojvode.
